söhbət

söhbət
is. Şifahi fikir, məlumat mübadiləsi; danışıq, müsahibə, ixtilat. Uzun-uzadı söhbət. – Əsas söhbətlər axşam şərbəti içilən zaman başlanacaq idi. M. S. O.. Tərbiyəçinin söhbətləri də gəzmək kimi ləzzətli idi. M. C.. Söhbət açmaq – bir şəxs və ya şey haqqında danışmaq, fikir mübadiləsinə başlamaq. O biri otaqda Yetər macal tapıb istədi söhbət açsın. Ç.. Söhbət aparmaq – fikir mübadiləsi etmək, müəyyən bir məsələ ətrafında müzakirə aparmaq, danışmaq, söhbət etmək. Cavad öz döyüşçülərini ətrafına toplayaraq müxtəsər bir söhbət apardı. Ə. Vəl.. Söhbət etmək – bir yerdə oturub danışmaq. <Rüstəm bəy:> Bir neçə nəfər dost-aşna çağırmışam, indi bu saat gələrlər, oturub söhbət edərik. Ü. H.. İş üçün gələn kəndlilərlə həmişə Mirzə şirin dillə zarafat eyləyərək söhbət edərdi. Ə. H.. Qurban ilə Məsmə xala bir qədər söhbət elədilər. S. Rəh.. Söhbətə tutmaq – danışığa tutmaq, söhbətlə başını qarışdırmaq, söhbətlə fikrini yayındırmaq. Pəri <Bəhramın> başını qarışdırıb, söhbətə tutur. C. C.. Söhbəti ayrı yerə salmaq – söhbəti dəyişdirmək, söhbət zamanı mətləbi qoyub başqa məsələyə keçmək. Səriyyə xala qızın utandığını görüb söhbəti ayrı yerə saldı. S. Rəh..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • söhbət — ə. 1) dostluq, həmdəmlik; 2) Peyğəmbərin söhbətlərini eşitmək və onu görmək səadəti; 3) söhbət etmə; müsahibə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • söhbətarası — z. Söhbət əsnasında, söhbət zamanı. Söhbətarası işarə vurmaq. Söhbətarası başa salmaq. – Qaraqum səhrasının bu gənc novatorunu; Qızlar söhbətarası məhəbbətlə anırdı. S. Rüst.. O, söhbətarası durdu ayağa; Yandakı otağa apardı məni. Z. Xəlil …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • söhbətcil — sif. Söhbət etməyi sevən, yaxşı, maraqlı söhbətlər etməyi bacaran. Söhbətcil adam. – <Bir kişi:> <Məşədi Səttar> bir söhbətcil arif adam idi. Ə. H.. Adətən söhbətcil olan Qara Kərəmoğlu və Zeynəb Quliyeva da susmuşdu. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • söhbətçi — sif. Söhbət etməyi sevən, yaxşı, maraqlı söhbətlər etməyi bacaran. Söhbətcil adam. – <Bir kişi:> <Məşədi Səttar> bir söhbətcil arif adam idi. Ə. H.. Adətən söhbətcil olan Qara Kərəmoğlu və Zeynəb Quliyeva da susmuşdu. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Söhbətli — Infobox Settlement name =Söhbətli settlement type=Municipality native name = pushpin pushpin mapsize =300 subdivision type = Country subdivision name = flag|Azerbaijan subdivision type1 = Rayon subdivision name1 =Davachi leader title = leader… …   Wikipedia

  • söhbətcillik — is. Söhbətcil adamın xasiyyəti, söhbət etməyi sevmə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • söz-söhbət — 1. Söhbət, danışılan sözlər. Söz söhbəti naz oğlan; Keyf damağı saz oğlan; Özün gələ bilməsən; Nə sözün var yaz, oğlan. (Bayatı). Nə sözüm söhbətim, nə həmdəmim var; Dərdim ürəyimdə pünhan, ağlaram. S. V.. <Camal:> Necəsən, Nəbi dayı? Evdə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəlim — ə. söhbət edən; müsahib …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • mühavirə(t) — ə. söhbət, danışıq, müsahibə …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • danışıq — is. 1. Şifahi fikir mübadiləsi; söhbət. O barədə bu gün danışıq olacaq. Aralarında ciddi danışıq oldu. – Danışıq dananı qurda verər. (Məsəl). <Güldəstə:> Ata, mən danışığının hamısını eşitdim. Ə. H.. // Danışma, söhbət etmə.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”